U organizaciji Javne ustanove „Kulturno sportski centar“ Gacko i SPKD „Prosvjeta“ Gacko, u četvrtak 16.10. 2025. od 19.00 časova u Parohijskom domu u Gacku biće predstavljena knjiga poezije „AKO ME TRAŽIŠ“, autora Jovana Bratića iz Nevesinja.
O knjizi će govoriti:
Profesorica srpskog jezika i književnosti Dragana Turanjanin, književnica Dragica Ivanović i autor Jovan Bratić;
Stihove Jovana Bratića će govoriti profesorica srpskog jezika i književnosti Anđelina Nikčević i muzičar i književnik Goran Duka.
Goran Duka će takođe, svojim nastupom muzički upotpuniti ovo poetsko veče.
Pozivamo sve ljubitelje književnosti i poezije da dođu na promociju i provedu ugodno veče u društvu autora i njegovih kolega.
Jovan Bratić rođen je 19. januara 1974. u selu Podgrađu, kod Nevesinja.
Objavio je pet zbirki pjesama: Olujna leta (2001), Krik šapata (2005), Od
pobune do pokora (2008), Vjetrovi su probudili sjenke (2021) i Ako me tražiš (2025). Pjesme su mu objavljivane u sklopu mnogih časopisa zbornika i knjiga a zastupljen je i u antologiji savremene srpske lirike u istočnoj Hercegovini, Hercegovački vijenac (2014. i 2020.).
Više puta nagrađivan u oblasti poezije.
Autor je nekoliko samostalnih strip albuma sa istorijskim temama.
Član je Udruženja književnika Republike Srpske, Udruženja strip
autora i obožavalaca stripa Republike Srpske“ Deveta dimenzija“, kao i član Udruženja stripskih umetnika Srbije i redovan saradnik strip magazina
Parabellum.
Učesnik je više kolektivnih izložbi stripa, ilustracija i slika. Jovan Bratić svira gitaru i komponuje svoje pjesme. Autor je maskote Ero, simbola tradicionalne manifestacije „Nevesinjska olimpijada“.
Nemanja Dević o književnosti Jovana Bratića
„Vođen svetlim tradicijama Šantića i Dučića, a inspirisan novim
poglavljima srpske istorije, Jovan Bratić nije samo pesnik, već i
autentičan glas Hercegovine. S jedne strane, taj glas podseća na veličinu i
snagu drevnog Kosova, ali i nedavno minulog Odbrambeno-otadžbinskog rata.
S druge strane, on podseća i na naše mane i žigoše one koji su otpali od
zaveta, a zaodenuli su se u srpske haljine. Ne da nam da poraze nazivamo
pobedama! Oslonjen je na pretke, a obraća se potomstvu; nostalgičan a opet
radostan. Sažet je, a kazuje mnogo toga. Progovara epski, ali su mu motivi
čisto lirski. Ponikao je na kamenu, a ostao večito zagledan u zvezdano nebo.
Jedino tako, naposletku, i može se biti u isto vreme i tradicionalan i
savremen – svevremen“.
